Wednesday, February 13, 2008

aNg aRaw na sobraNg esPesyal SakIn

kaninang umaga akala ko isang normal lang ang mangyayari khit alam ko na magkakaroon kami ng household ng mga medtech o can i say future yfcnrmf? ayun im pagkagising kinakabahan ako dahil sa kadahilanan na baka hindi nanaman matuloy pero astig lang talaga si God kasi kahit paano natuloy pa rin kahit late na kmi ngumpisa natapos rin ito ng maayos at masaya.
ganto kasi yun hindi naging malinaw yung usap namin ang sabi ko kasi sa kanila na mgasisimula kami ng 1:30 para matapos kami ng 4pm eh ang intindi pala nila ay 4pm magsisimula., kaya un late talaga. natakot ako raming naglaro sa isipan ko kung matutuloy pa kaya yun., pero well hindi pa rin kami nagpapigil tuloy ang household
masaya lang ako
kasi yun kwento ni Raiza ung pagpunta niya ng nmrf may nakita syang 2students dun sa office ng medtech kung saan nag aaply xa for medtech sobrang astig lang talaga kasi yung isa sa mga student na yun is si wilfred n isang yfc sa nrmf na friend ng yfcnrmf sa friendster na nakakausap ko sa message ng friendster. Nang magkita sila ni raiza dahil hindi naman kilala ni raiza c wilfred that time. si wilfred n mismo kumausap ki raiza and sobrang nakakataba ng puso kasi unang tanong nito ki raiza is "KILALA MO BA SI LEVEN?" wow! sobrang saya lana talaga parang lahat plano and nagiging maliit n ang mundo saming mga mga yfcnrmf. Sobrang naisip ko lang na dapat hindi masyadong isipin kung pano ako kukuha ng mga members and paano ko hahanapin ang mga yfc sa nrmf kasi si God na ang magpapadala. galing talaga ni God!
Praise God! and ang saya lang talaga ng household namin. "see-yah" or "see yahweh" john 1:34
lalao kami naging close and nakabond uli kami like a sigma and pi bond. hehehe
kahit umuwi na kami ng 8 masay pa rin kami., at ito yung susunod naming plano magkakaroon kami ng fellowship pero kasama na yung mga yfc sa nrmf para makilala n rin namin yung mga bawat isa.,
wow! nakapagsulat ako sa blog dahil sa kasayahan.,
astig talaga ni God!
Birthday pa ng evp ng yfcfeu na c Gerald Tipones. heheh
Happy birthday Brad!
kahit 1 lang ung pic nmin sa hh nmin aus n rin un atleast meronng isa hahaha
hangganng dito na lang
slamat sa pagbabasa
GOdbless!!

Thursday, January 03, 2008

WARRIORS AGAINST DARKNESS

Some will say my title is almost the same to one of the novel book of Paulo Coelho. Honestly my title was inspired by that book even I haven’t read it, something in its title makes me decide to choice this title and I don’t know what is that something. Maybe some you have an idea what my speech is all about, yes! Exactly, that is the where my speech will flow. How can be warriors? Are all warriors brave? Who are the true warriors? And lot of questions. I know all of you are familiar with movie 300. Am I right? So ladies and gentlemen and beloved Ms. Cadis, a pleasant afternoon, let me start my speech with a one of the verse in the bible. JUDGES 7:1-7



The Defeat of Midian. Then Jerubbaal (that is, Gideon) and all the troops that were with him rose early and encamped beside the spring of Harod. The camp of Midian was north of them, below the hill of Moreh, in the valley. The Lord said to Gideon, “The troops with you are too many for me to give the Midianites into their hand…… “My own hand has delivered me.’ Now therefore proclaim this in the hearing of the troops, “whoever is fearful and trembling, let him return home.” Thus Gideon sifted them out; twenty-two thousand returned, then ten thousand remained, then the Lord said to Gideon, “the troops are still too many; take them down to the water and I will sift them out for you there……So he brought the troops down to the water, and the Lord said to Gideon, “All those who lap the water with their tongues…you shall put to one side. All those who kneel down to drink, putting their hands to their mouths, you shall put to the other side” the number of those that lapped was three hundred…. Then the Lord said to Gideon, “With the three hundred that lapped I will deliver you, and give Midian to your power. Let all others go to their homes.”



Yes, the movie 300 is based in this verse. The warrior against darkness that I am referring is you, you, me; all of us are warriors against darkness, which is sins and temptation. As warrior you we need to be brave enough to fight against darkness. If we feel weak and alone it should not be a hindrance to be warriors of God. If we are one the troops of Gideon that was sent back by God to home it is not because we are useless, it just mean that we are not yet ready to fight in battle. In the same way, God can make mighty warriors out of us no matter how weak or insignificant we are. All we need to do is say yes and allow him to transform our wimps’ heart into warrior’s hearts. Once we choose to follow Christ, right away it is choosing to carry our cross. Though you are alone, you need to be brave, nor “fearful and trembling” and prepared. But being warriors against darkness your problems will increase. As the midterm exam is near, initially maybe some of us had to cheat to pass our classes; however, once you choose light, you will have to stop the lie of cheating during exams or having other people do you assignments. With the stock knowledge you have unaided by your cheating, your grades will definitely go down. Once you start studying harder however, knowing you will not cheat anymore; your grades will soon recover. But this time, your grade will be yours. ARE YOU BRAVE ENOUGH TO STAND FOR THE LORD?



Some of you think that becoming warriors is having no freedom. Now I tell you, “The warrior knows that he is free to chose his desires, and he makes these decisions with courage, detachment, and-sometimes-with just a touch of madness.” A quote from the book of Paulo Coelho, “The Warriors of the Light”. The true battle that we are fighting with is not about our freedom; it is fighting for darkness in our life, for the true battle is our life. So before I ended my speech, I want to end this speech in a prayer. So may request everybody to stand up and let us put our self in the presence of God.
(Sign of the Cross). Dear Lord, as your future warrior was lifting up to your self, family, health, future and our study. As your warrior give us strength and brave to keep in fighting for your love and to our life if we have something facing problems. Show us the way to the right path toward your army. Makes us understand your plan for us. As we take our midterm exam this week, give us wisdom, memory and courage to answer the examination honestly. We asked this through Christ our Lord. Amen.




togshing!!
hahahah yung ginawa kong speech
sorry sa mga maling grammar hahaha
kinuha ko pla ung story sa talk ng
aking pinskamahsl ns pakner na si Jamie
na minsan lang magpakita. hmpf!
but the most of the article
gawa ko na!
tnx pakner!
love u all!
hekhek
GODBLESS!

Labels:

Sunday, December 30, 2007

The beginning of my Life and my Promise


for more than 5 monthsn ko n nkasama
ang YFC FEU and 6 years n rin ako s YFC family.

Pero akla ko un n un at
ganun n lng un mgtatapos.,

pero ndi p pla
lahat ng exposure ko sa yfc family
high school base mn, community base mn
o campus base mn
lht pla un exposure lng skin
and preparation skin ni GOD!

so bago mtpos p ang sem and taong ito.,
YFC-FEU slamat tlga
slamat kc pinatuloy ninyo ako sa
bawat puso ninyo.,
khit minsan meron akong ngagawang ndi tma
o kya napipikukon n kau skin o kya dhil
sa kakuletn ko.,
salamt sa mga umintindi skin at umiintindi skin
at ptuloy pra n ngmamahal skin
at dun s mga npikon ko, nglit skin
SORRY!!
isang malaking SORRY!!
galing po yn sa puso ko!
pwede ninyo nmn kc sbihin kung
glit kau skin o naiinis n
aus lng po un skin

sorry kung masyado akong ngdradrama
kc gusto ko pgntpos itong taon n ito
maayos ko to at ayaw ko rin ung mga
glit skin o my hinnakit skin.,


Pero slamt p rin kc nkilala ko kau
at binabgo ninyo tlga un tkbo ng buhay ko.,

Slamat sa Diyos nkilala ko kau
marming slamt ki kua JV
at nkilala ko ang YFC-FEU
at sa pangungulet niya skin
n pumunta nunsa pm.,
aun nkilala ko kau
at ngaun npmahal ko n kau
at ayaw ng malau sainyo
pero ibng kurso ang pinili ko
khit gutohin ko mn ayw mpalayo sainyo
pero ndi pwede
alam nmn ntin
n ang yfc pinpahalaghn ang studies
ndi nito hahayaan n mapabayaan ang strudies
ng bawat memeber nito

aun cnsbi ko ito kc
kung pwede gusto ko humingi ng favor
kung pwede sna kung my kilala kau n
pumapasok sa feu nrmf n isang yfc
n my lakas ng loob n mg stand for his faith
pasend nmn ng number
and pkitnong nmn kung my yfc dun.,

pwede bng humingi p ng favor
gusto ko mgcomment k sa plno ko.,
ito kc plano ko.,
kung wla mn yfc dun
gusto ko mgtau ng yfc
YFC-NRMF
gusto ko pkilala ang Diyos ko dun!
ito sna plano ko kung wla mn
yfc dun.,

our theme for the year is
J-REP (Jesus Representative)
kung my med-rep(medical representative)
n sya ung ngeendorse ng mga gamot sa mga doctor.

Pero kmi J-REP (Jesus Representative)
gusto ko rin iintroduce c Kristo s NRMF
ndi n xa endorse kc pg cnbi mong endorse
prng my involve n pera
eh c Kristo pricless xa
wlang katumbas n pera ung ginwa niya
pra maligtas lng tau sa mga kasalanan ntin.,
ito ung concept ko

WE ARE J-REP
we dont endorse Jesus, we Introduce Jesus

aus b?
GODBLESS!!

my life with GOd is eternity and without end
coz' it is always the beginning!





Labels:

Saturday, December 29, 2007

Reflection



have you experience seeing yourself
reflection without a mirror?

how can it be?
or seeing yourself
walking in somewhere else?
(NOT IN YOUR DREAM)

hmmmm..,
let me tell you a story of mine.

(TAGALOG NA! NOSE BLEED N KASI)
10years old ako nun ng ako'y nglalaro sa my labas ng bahay nmin
kasama ko ung mga kalaro ko, ung mga kapitbahay nmin.,
kung naalala ko p ang nilalaro nmin nun ay
bahay-bahay.
oo! naglalaro ako nun ng bahay bahay

ganto kc un.,
dati ngbakasyon un mga pinsan ko sa amin
3 clang pinsan ko.,
isang araw ung klaro nming babae
n aking kinakaptid ngpagawa ng bahaybahay
ngawa nmn sa kahoy at trapal ang bubong.,
sosyal nga!
dun naisipn rin nmin gumawa ng bahy nmin
pero ndi nmn xa bhay actuaally isang tmbayn lng tlga.,
aun ng ipon kmi ng mga materyales n gagamitin nmin
sa pggawa ng mini tambayan n mukhang bahay.,
aun 2ng arw rin nmin un ginawa
ang ganda ng kinalabsn kc my kwarto p
sala and my garden p sa labas totoong mga halamn.,
gawa llng sasako un pader n iba and ung iba sa banig
na aming npulot.,
pero ung mga haligi ay matibay n kahoy rin.
dahil kumpleto ung gawa nmin my dalwang bintana ito isa sa kwarto
at isa sa sala.

isang arw tanghali n un cguro mga 11.30
kakatpos lng nmin ung kumain ng lunch
pumunta ako dun sa my gawa nming quarters
pra mag ayos xympre and mglinis aba
gawa nmin un mga mgpipinsan
kailngn rin nmin alagan un.,
aun dahil ako un nauna sa quarters nmin.
aun binuksan ko n rin un pintuang nkakandado
at ang una kung binuksan ung bintana sa sala
at ng buksan ko un bintana sa kwarto my nakita ako!
alm mo b kung ano nkita ko?!
nkita ko ung SARILI KO!
NKATINGIN SKIN!
PAREHAS P KMI NG SUOT!
tumakbo ako ng nkapikit ang aking mga mata!
pero pilit kong ndi sumigw
dhil bka pagalitn ako ng magulang ko
kc tumakas lng ako lumabas.,
pero akala mo b dyn lng nagtatapos yn?
NAULIT ULI YAN!

DEC 21, 2007 ng tanghali nun mga 12.30
nasamy glory of the gardens ako
sa my antipolo, rizal pra sa youthcamp
ng campus nmin n FEU na TimeOut.
nasa session hall ako nun ng
out of nowhere naicpn kong pumasok
sa my chapel para ausin ng venue para sa
mga susunod n mag praprayer warrior
aayosin ko san ung mga rosary dun
sa my altar.,
aun ng papunta n ako sa chapel
everything normal p nmn
aun ng pumasok n ako ng chapel
ninayos ko muna ung upuan sa my likod
and the rest chair is in good position
and then as i walk in the center of the chapel
toward the altar i saw something.,
tao n laglalakad sa my lbas ng chapel dun sa gilid.
xympre nman khit nkatingin k sa harp
nkikita mo p rin ung side mo
peripheral vision b.
aun ng luminggon ako pra tingan ko kung cno un
tumingin rin rin
nbigla ako ng mkita ko un taong un!
AKO!
ako uli!
pra bng my salamin dun sa my gilid ng chapel pero wla nmn talga.,
aun wla ako mgwa kundi tumkbo plbs ng chapel
pero i try not to shout
ayaw ko nmn n mntkot un mga kasamhn ko
pero my cnbhn nmn ako.

aw!
ayw ko n maulit un!
ntatakot n ako!
pgnaiicp ko un tumatayo tlga un blahibo ko!

isip mo kya ikw un nsa sitwasyon ko?
pero sbi nila c taning lng daw un!
kc alm niya mlks ung faith ko ki GOD
pero ngkamali xa ng pinili!
my faith is my strength and it makes me stronger
for my GOD is source of my strength.
I will be faithful FOREVER!
and i will worship HIm FOREVER!

Thursday, December 27, 2007

a wonderful nightmare!


Matatapos n ang 2nd sem ng pagiging 1st year college ko kahit papaano my mga kaibangan na rin ako na masasabi kong tunay n kaibigan. Nang mga araw na iyon ay isang busy n linggo yun para sa amin mga estudyante kasi papalapit n ang examination week at maraming mga requirements ang kailngan na ipasa aba kahit matagal na sinabi ng aming guro yung project n yun hindi namin agad ginagwa yung project namin dahil mahilig kami mga cram. Dahil sobrang pagod sa kakagawa ng aming thesis sa Filipino subject . Gabi na yata nun nang ako'y naka uwi ng dorm kahit sa sobrang pagod ako pinilit ko munang kumain bago matulog pero aba sa sobrang busok ko hindi muna ako natulog at naisipan ko pang mag net at dun ginawa ko yun kadalasang ginagwa ninyo nag nagsearch ng kahit anu-ano, naglaro ng online games (o2jam) at nagfriendster. Pagkatapos nun ako'y nag out na kasi ako'y dinalaw na ng antok at ako'y dali-daling nag sign-out ang friendster at ibang account ko. Nang ako'y nahimlay na saaking kama at dahil sa sobrang pagod na rin ako'y dali dali nakatulog.


Ako'y gising pa pala. Hay! Bakit gising pa ako? madilim na ang kwarto malamnang tulog na lahat ng roomate ko at ako'y dahan dahang bumuhat sa kama para itapon ang mga tubig sa aking pantog na gustong gusto na lumabas. pero ang dilim ng kwarto ay hindi naging hadlang upang maging hadlang na ako'y lumabas ng kwarto at dahil ang liwanag lang ng buwan ang nagsisilbing ilaw sa loob ng kwarto namin kung saan limited lang ang aking nakikita kaya ako'y dahan dahang naglakd ang umiiwas na gumawa ng inggay na nakakapagising sa mga kasamahan ko sa kwarto. Dahan dahan kong binuksan ang pinto at aking dahan dahan sinara ito ng ako'y naglalakad sa hallway patungong cr my liwanag lang akong nakita hindi siya ordinaryong liwanag, isa siyang liwanag na nakakasilaw, hindi siya pwedeng maging liwanag na galing sa bumbilya o liwanag man ng buwan parang liwanag ng araw na 10 hakbang lang ang layo sakin pero kasaby ng nakakasilaw na liwanag ang malamig na hangin na binalot ang aking buong katawan wala akong magwa kundi sinubukan kong takpan ang aking mga mata na naliliit dahil sa nakakasilaw na liwanag pero ang hangin na bumabalot saking buong katawan ang nagbigay ng lakas na loob upang hindi sumigaw , tumakbo ngunit ito'y ginagwa akong relax at binigyan ng laks ng loob na lumapit sa liwanag. at sun na ako nag simulang magsalita ngunit sa mahinang boses dahil sa ingat na magising ko yung mga estudyante sa mga bawat kawarto.


"Sino po sila?"

"Sino yan?"

"Paki patay naman po ang flaslight oh?"


"Lumapit ka... lapit pa... "


"Bakit? Sino ka?"


"Kailangan ka kita, Mahal kita anak"


"Nasaan ka ba? Magpakita ka sakin!"


"Nandito lang ako.."


"Saang dito? maraming dito"


"Nandito ako sa PUSO MO:.."


Ang biglang nawala ang liwanag at biglang my lumipad na ibon a t may nalaglag na balahibo nito sa itaas ng aking ulo at eksakto ko tong nasalo ng aking kamay. . .


KRING! KRING! (alarm clock)


Nagising ako na naramdaman ang kaba at pawis dahil sa masamang bangongot ng gabing iyon.

Umaga na pala! Pero isang bagay pa ang nangyari meron akong nararamdaman sa nakasaradong kanan na kamay na isang malambot at malimig na bagay. Dahan dahan kong binuksan ang aking kamay aat manghangmanha ako sa aking nakita isang balahibo ng ibon na tulad ng balahibong aking nasalo sa aking panaginip.

Saturday, October 14, 2006

nKakAiyk mAlamn Ang reSulT ng finAlz..,



nung october 9-11, 2006 finals namin.., d first day ng exam napaka hirap ng first exam, sociology-anthropology.., may tanong ba naman tungkol sa manila.., ang mga choices a. cubao b. makati c. guadalupe d. ortigas. iarrange rw kung anoh ang unang nadevelop.., helLo?!!? how can i answer that question eh ala nga akong alam sa mga lugar n yan.., ang alam koh lng ay ang cubao at makati(khit ndi p ankoh nakakarating sa lugar na to'). cubao lang ang nrating koh.., kc dun akoh sumasakay pauwi sa probinsya namin.., pagkatpos p ng mhirap n exam, ginawa ko p ang crique paper koh sa filipino kaya ndi akoh nkapagaral sa filipino.., mbuti n lang ang exam naminsa filipino ay common sense lang ang mga tnong.., tpos may leakage png lumabas.., hay!!! pano kaya matututo ang mga pinoy kung puro daya ang alam.. at pano kaya uunlad ang pinas.., hay!!! susunod n araw economics and english.., ang una muna ay ang econ.. my favorite subject sa 1st sem.. kc nagsusunshine akoh sa subject n to'.., tpos ang galing p ng prof. "d' best!" ndi namn akoh masyadong nahirapn kc mrmi naman akong alam about this subject.., den isang oras n pagitan nag exam kmi sa english cympre nag aral akoh pro sa araw lang n yun.., kc nagfocus akoh sa econ. 30 mins review lang sa english.., so nang nag exam na kami ndi naman akoh nahirap kc simple lang.., hay salamat isang subject n lang ang natitira chemistry.., para bng naalisan akoh ng tink sa aking lalamunan.., kc i sunshine in d subject during d finals kaya ndi akoh masyadong nag aral.., atsaka sabi raw ndi naman cover 2 cover.., so i think i will get the exam.. day come.., nashock akoh.., may mga tanong about sa prelims nd midterm.. eh ndi koh masyadong naiintindihan ang mga lesson sa prelims and midterm kaya ndi koh alam kung anoh ang sasagot koh.., T_T.., susunod na araw ibibigay n raw ang result ng exam sa eng. nd econ.. ndi ako nkapasok sa english kc ndi koh naman alam na magmemeet p rin sa lesson n yun.. pero ng malamn koh sa aking source ang result ng exam koh.., deep in side my heart is crying.. pero pinapapakita koh lang sa kanila na ok lang yun nakuha koh.., i got 25/60, 42%.., nang economics n.., raming nagsasabi skin n "c leven na naman ang highest" (kc during prelims and midterm exam akoh lagi ang highest sa exam) pero ng lumabas ang result ng exam lumabas n ndi n akoh highest.., T_T.., ndi naman sakin importante kung highest akoh.., ang importante sakin ay maka 90% man lang ang aking exam.., pero ndi.., 85% lang.., huhu.., wala n akong magagawa kung ndi umiyak.., pagkatapos namin malamn ang mga result pumunta kmi sa moa(mall of asia) para sakin ndi yun para makakasama kmi ng mga fwends koh para sa huling pagkakataon sa 1st sem.., sakin para maalis saking isip ang result mga exam.., nang umuwi na akoh sa dorm.. ndi koh man pinapapakita sa mga karoomate koh n a umiiyak akoh.., kaya ng akoh n lang naiwan sa room i try to call my mom.., miscol lang ha?! kc mahal ang bayad sa international call., kaya ng tumawag sya sinabi koh sakanya ang lahat n bumagsak akoh sa english.. habang umiiyak akoh.., pero ang sabi niya ok lang naman yun.., ang iniicp koh lang naman ay baka mawala ang scholarship koh.., eh gusto koh lamang naman mapasaya ang magulang koh khit sa ganun n paraan para mabawasan man lng ang tuition koh.., and they xpect a lot from me.., as in pinagkalat talaga ng dad koh n scholar akoh.., sa lahat ng katrabaho nya nd sa mga tita koh.., ng nakausap koh nga yun tita koh sbi nya sakin "kamusta n bunso balita koh scholar k rw.., galing talaga mana skin" eh pano n kung mawala yun scholarship koh? man p kaya akoh sa kanila? sbi sakin ang mom koh ok lang k rw yun ang importante nag tratry akoh na maging mataas ang grade koh.., nd sabi nya she is proud na anak niya rw akoh kc ndi koh raw iniicp ang aking sariling kaligayhan.., mas iniicp koh p rw ang kaligayhn nila.., i was crying while mom say that.., ndi naman importante sakin ang mattas n garde ang importante scholar akoh..,

inUmaN n!!!


dumating na ang panahon ng pahinga.., kyA inuman na pre!!! tagay n.., dahil grabe talaga ang college ndi k pwedeng mag easy easy lang kailangan mong siryosohin ang pagaaral..,
hehehe.,, nkakafrustrate talaga!!! AS IN!!! pero ok lng naman kc nandyan nmn ang barkada na nagaalok sayo ng tagay!!.., hehehe..., ang alak lang ang nakakaalis ng stress koh..,
salamat sa nagimbento sa alak.., uhMmM..,

Saturday, September 30, 2006

bkiT lEveN?!?

ak0h c leven lyndel b. ortaliz anak nina leo and elsie ortaliz., pinanganak sa ikatlong arw ng pebrero ng isang libo't siyam nraan at siyamnputdalawa.., mula sa unang pgdilat ng aking mga mata my tanong sa aking sarili n ndi koh masagotsagot.., mula sa ako'y ngkamalay tinatanong koh n ang aking sarili.., bkit leven ang aking pangalan? panglabing isa kay akong anak ng aking ama? pinanganak kay ako ng alas onse ng umaga o gabi? ginawa kaya akoh ng aking mga magulang sa seven eleven? galing kaya akoh sa heaven?at ginawa n lang ang H n L at inalis ang A(anghel kaya akoh n nanggaling sa heaven).., hanggan pumasok akoh sa paaralan bawat friend na namemeet koh ang lagi nilang tanong bkit leven? pabiro koh n lang n sinasagot n kc tulad ng eleven n patusok akoh mahilig manusok.., hehehe.., sa totoo lang sawa n akong tanongin bkit leven? sinubokan kung tanongin ang aking unggoh kung anoh ang ibig sabihin ng leven.. at may kinuha syang libro at binasa ang isang phrase sa tula galing jamaican..,
A "mango walk" is an orchard, and "Number Eleven" is a variety offruit.
RW The tune has been a steel-band staple for at least the lastthirty-five years.
I suspect that number 'leven refers to thefruit's size, rather than it's variety.
At ngayon may isasagot n akoh sa tanong n bkit leven? leven refers to the fruit's size, rather that it's variety.(leven was the best quality mango) Dahil alam k0h n... hahaha!!!
Anoh tatanong k p?!

html hit counter account login page
powered by web site analytics software.